نیایش پنجه بزرگ- پایانِ سال کُهَن در آغاز پنجه بزرگ و گاهانبار همس پت میدیم گاه در روزهای یادکرد از گذشته و درگذشتگان برای رسیدن به اکنون و باشندگان و برای ساختن آینده و آیندگان
یزشن و نیایش و درود و ستایش باد به اهورامزدا، خداوند جان وخرد، جان جانان، به امشاسپندان و امشاسپندی، همواره جوانی و همیشه پیدایی از خویش به گاتاهای سپنتا، پیام مانتر و اندیشه برانگیز، به گاه اَهنُوَد و اُشتَوَد و سِپَنتِمَد و وُهوخشَترَ و وَهیشتوایش، به روان و فروهر هما روانان و فروهرانِ اَشَوان، هَستان و بیدان و زادان و وَرزادان از گذشته تا به امروز و به آینده. به فروهرهای همۀ پاکان و یاران و نزدیکان. كسي كه از روي راستي و پاكي رفتار كند و پرستش او در پرستاری از جان و جهان باشد او نزد مردم در میان بهترها شناخته می شود از چنين كساني، چه آنان كه بودند و چه هستند من با نام ياد مي كنم و با مهر فراوان گِردِ آنان مي گردم. كسي كه در پرتو خرد افزاينده و با دلی پاك انديشه و گفتار و كردارش نيك و با راستي هماهنگ باشد رسايي و جاوداني ازآنِ اوست. مي ستاييم انديشه نيك، گفتار نيك و كردار نيكي را كه در اينجا و جاهاي ديگر انجام گرفته يا پس از اين انجام خواهد گرفت و آرزومنديم تا رفتار ما نيز چنان باشد تا در شمارِ نيكوكاران باشيم. درود و ستايش و آفرين و نيايش باد به مردمان نيكوكار و توانا و دانا.
هَما زور بیم . هما زور هما فرخ بيم . هما زورِ هميشه شاد و خرم و رامِشنِ پيروزگر بيم.
اَغني اَشو بيم . دير زيويم . شاد زيويم . تا زيويم به كامه زيويم . گيتي مان باد به كامه ي تن. مينومان باد به كامه ي روان.