راهنمای برخی نکات در خواندن آوانوشت های اوستایی و گاتها
– اوْ مانند آوای “او” در واژه “اورامان”.
– وُ مانند آوای “او” در واژه “کو” ( = کجاست ).
– ه در پایان واژه بدین شکل آوانویسی شده :
وَنگ ھِ یا وَنْگ ھُ
– نشانه “و” در اول ، میان یا پایان آوای ” وِ ” یا ” وَ ” خواهد داد
– “اﻳ” یا “ای” مانند آوای “ای” در واژه “ایران”.
– چنانچه “الفِ” پیش از “ی” آوای “آ” بدهد ، به گونه ی “آ” ، آوانویسی شده است.
– در باقی موارد همانگونه که واژه نشانه گذاری شده اند و نشان داده شده اند خوانده می شود.