DineBehi – برگه 14 – دین بهی زرتشتی

آیا من یک زرتشتی هستم

آیا من یک زرتشتی هستم ؟

پاسخ به این پرسش را در این نوشتار و در نگاه به خود دریابیم.

پرسش : چگونه می توان زرتشتی شد؟

پاسخ : زرتشتی شدنی نیست، بودنی است.

پیروی کردن از آموزه های یک بینش است که آموزگاری در ایران باستان در برابر پندار های نادرست و بیداد زمانه، آن را دریافت و به مردم جهان سفارش کرد.
شدنی نیست زیرا برخی از کسانی که بینش اشوزرتشت را از خانواده نیز به ارث برده اند آگاهی کافی از چگونگی زندگی بر پایه آیین راستی و خرد را ندارند.
شدنی نیست زیرا در این روزگار زندگی شما را به چالش و خطر فرا می خواند.
بودنی است زیرا هر کس حق دارد برابر پیام اشوزرتشت و بندی از قانون راشن های مرتوگان ( حقوق بشر ) سازمان ملل متحد با آزادی کیش خود را گزینش کند.

پس پرسش می تواند اینگونه باشد :

چگونه می توان پیرو اندیشه اشوزرتشت بود؟

پاسخ ساده ای دارد اراده کنیم تا پیوسته راستی پیشه کنیم؛ چون اشاوهیشتا ( بهترین راستی ) در پیام زرتشت مرتوگان (انسان ) را شناسه و هویت می بخشد و در این نگرش هر گونه دروغی ناشایست است.

شادی را در زندگی برگزینیم :

چون سوگواری روان مرتو ( انسان ) را پریشان خواهد کرد. به تازگی و نوشدن بپردازیم؛ چون اشوزرتشت می گوید؛ از کسانی شویم که زندگانی را تازه می کنند و جهان را نو می سازند.
از آزردن تن مانند ریاضت کشی، روزه گرفتن و خوراک نخوردن پرهیز کنیم؛ چون تن جایگاه روان است و روان نباید آزرده بماند. به آسایش دیگران نیز بیاندیشیم؛ چون در بینش اشوزرتشت خوشبختی از آن کسی است که در پی خوشبختی دیگران باشد.

داد و دهش را فراموش نکنیم؛

چون زندگی مادی برای همیشه پایدار نبوده و شایسته نیست تا انسانی گرسنه و دریوزه بماند.

کار و کوشش را فراموش نکنیم؛

چون تنبلی و بیکاری و خمودگی از گناهان است.

از آزردن جانوران و قربانی کردن آنها بپرهیزیم؛

چون وهومن (منش نیک ) خشم به جانوران را نیز نکوهیده می داند.

به مهر و بیاندیشیم؛

چون در سروده ( مزده یسنواهمی ) از اوستا باور داریم که مخالف با جنگ و خونریزی و ستایشگر کیش آشتی و مهربانی هستیم.

باور کنیم که زن و مرد بودن امتیاز بر دیگری ندارد؛

چون با پیام (ینگهه هاتام ) از هر زن و مردی که در انجام کار نیک از دیگری پیشی بگیرد او شایسته تر خواهد بود.

باور کنیم که بنده و برده خدا نبوده تا از او وحشت داشته باشیم چون؛ اهورامزدا به چمار ( معنی ) دانا و دانش بزرگ هستی بخش است و مزدا اهورا فروزه دانایی و عشق درونی ماست.

به دانایی روی آوریم؛

چون در بینش این آموزگار ایرانی، توانایی مرتو ( انسان )در دانایی اوست.
آب، خاک، هوا و آتش را گرامی داریم و آلوده نسازیم چون؛ نیاکان ما ایرانیان آنها را پاک کننده می دانستند و روشنایی آتش را جلوه عشق و پاکی و پیشرفت می دانستند.

اندیشه خود را نیک گردانیم؛

چون در بینش اشوزرتشت توهم و خرافه و پندار نادرست نکوهش شده است.
به سرنوشت از پیش نوشته شده باور نکنیم. چون اهورامزدا دشمن کسی نیست که گلیم بخت او را سیاه ببافد پس بکوشیم تا سرنوشتمان را با اراده خویش برگزینیم.

گفتار خود را نیک و اثر بخش سازیم،

چون راه گسترش آیین راستی سخن گفتن و دل بستن است.

کردار خویش را بر پایه خرد رسا و دانش نیک استوار سازیم؛

آنچه از مرتو (انسان ) به یادگار خواهد ماند نام نیکی است که با کردار نیک فراهم شده باشد.

پس زرتشتی بودن، برگزیدن راه خود سازی و گزینش شناسه و هویت انسانی است و نیازی نخواهد داشت تا پیشوایی و یا نهادی پروانه زرتشتی شدن را به شما بدهد!
شدنی نیست وانگه با اراده و خواستن هر کس بودنی است.
( موبد دکتر کوروش نیکنام )

آزاد منشی در دین زرتشتی

یکی از آموزش هایی که اشوزرتشت به پیروان خود می دهددرس جوانمردی و آزاد منشی است. زرتشتیان باید همیشه آزاد زندگی کنند، زیربار زور نروند، باور و ایمان درونی خود را بدون ترس و ملاحظه از دیگران بهزبان آورند و از گفتن سخن راست نهراسند ولی در عین حال باید نسبت به دیگرانجوانمرد و مهربان و بردبار باشند و به زیر دستان خود زور نگوید، آزارنرسانند و کسی را به زور وادار به کردن کاری که بر خلاف باور و ایمان خودشاست نکنند.

اشوزرتشت در گات ها می فرماید : “ای خداوند خرد هنگامیکهدر روز ازل جسم و جان آفریدی و از منش خویش نیروی اندیشه و خرد بخشیدی ،زمانی که به تن خاکی روان دمیدی و به انسان نیروی کار کردن و سخن گفتن ورهبری کردن عنایت فرمودی خواستی تا هر کس به دلخواه خود و با کمال آزادیکیش خود را برگزیند.” (گات ها ، یسنا 31 بند 11(

اشوزرتشت حتی در امرتبلیغ دین و پذیرفتن دیگران در دین مزدیسنی فشار و زور روا نمیداند و هرفردی را آزاد گذاشته است تا سخنان او و دیگر مروجین دین را بشنود و پس ازاندیشه در آنها و برابری دادن آن سخنان با گفتار دروغ پرستان هر کدام را کهبهتر دانست بپذیرد. این است درس بزرگ جوانمردی و آزادگی که اشوزرتشت بهپیروان خود می دهد. در گات های اهنود اشوزرتشت می فرماید: “ای مردم اینحقیقت را به گوش هوش بشنوید و با اندیشه روشن و ژرف بینی آن ها را بررسیکنید ، هر مرد و زن راه نیک و بد را خود برگزینید پیش از فرا رسیدن روزواپسین همه بپاخیزید و در گسترش آیین راستی بکوشید.” (گات ها، یسنا 30 بند 2)
کورش بزرگ سردودمان پادشاهان هخامنشی و پایه گذار شاهنشاهی ایران کهخود پیرو مزدیسنا (دین زرتشتی) بوده و درس آزادی و آزاد منشی را ازفرمایشات اشوزرتشت فرا گرفته بود در سراسر گفتار و کردار خود آن را مو بهمو اجرا می گذاشت.

بنا به گفته گزفنون تاریخ نویس یونانی، کورش توانستدلهای مردمان و ملت ها را طوری به خود جلب نماید که همه می خواستند جزاراده او کسی بر آنها حکومت نکند. کورش دوست عالم انسانیت و خواستار حکمت وبا اراده قوی و راست کردار و درست بود.

“هانری بر” دانشمند فرانسوی درکتاب تمدن ایران باستان راجع به این شاهنشاه ایرانی چنین مینویسد: “اینپادشاه بزرگ بر خلاف سلاطین قسی قلب و طالم بابل و آسور بسیار دادگستر ومهربان بود زیرا اخلاق روح ایرانی بر اساس آموزش های زرتشت بوده و به همینسبب بود که شاهنشاهان هخامنشی خود را مظهر صفات خشترا می شمردند و همه نیروو اقتدار خود را از خداوند دانسته و آن را برای خیر و شر بشر و آسایش وسعادت جامعه انسان صرف می کردند.

اندرز نامه و اوستای پیمان گواه گیری

اندرز نامه و اوستای گواه گیری

همچنین بخوانید : آیین گواه گیری

به نام اورمزد بخشاینده بخشایشگر مهربان

در خجسته آیین زناشویی که به روش دین وَه مازدیسنی

به گاه فرخ سال …….. در فرخ روز …….. از ماه …….. مازدیسنی در اینجا برپاست به خشنودی دادار امزد رایومند و خردمند و به یاری امشاسپندان پیروزگر به شادی و فرحی اشوزرتشت اسپنتمان به همراهی مهر و سروش و رشن راست و به گواهی نیکان باشنده در این جشن با شکوه من که موبد ……… هستم ،

از شما بهدین …….. دخت …….. بهدینان ………….. می پرسم که بهدین ………. پور بهدینان …………. را به داد و آیین دین وَه مازدیسنی به هم تنی و هم روانی به همسری خود می پذیرید؟

… بله … خجسته و پیروز باد.

از شما بهدین ……….. پور بهدینان ………. می پرسم که بهدین ……… دخت بهدینان ………. را به هم تنی و هم روانی به همسری خود می پذیرید؟

… بله … خجسته و پیروز باد.

به خجستگی و فرخندگی من و هماوهان باشنده در این جشن از اهورامزدای دانا و توانا آرزومندیم که به این پیوند زناشویی پویایی ، پایندگی، مهر و شاد کامی همراه با افزونی فرزندان نامور و خواست فراوان شادی آور، دیر زیوشنی و سرانجام نیک ارزانی بدارد.

اینک به چند پند شایسته دینی گوش فرادهید و از آنها پیروی کنید تا سبب خشنودی اهورامزدا گردد. شادکامی و نیک بختی آسایش و آرامش را در زندگی مشترک شما فراهم سازد.

نخست

ستایش و نیایش آفریدگار هستی بخش است. زیرا هرگونه داد و دهش را در زندگی به ما ارزانی داشته است.

دوم

به پیامبری اشوزرتشت اسپنتمان و به دین وه مازدیسنی استوار مانید. هر آینه به اشویی و راستی گرایید و با اندیشه ، گفتار و کردار نیک در جهان زیوید.

سوم

به روان شادی درگذشتگان و دستگیری نیازمندان در برپایی گهنبار کوتاهی مکنید. در پنجه و فروردینگان که روز ویژه هماروانان است از درون میزدآفرینگان آنچه دسترس باشد به جا آرید تا روان و فروهر نیاکان خشنود گردند و شادی ارزانی دارید.

چهارم

مراسم سنتی برای یادبود درگذشتگان را انجام داده و نیازمندان را با دهش خود یاری رسانید. زیرا خشنودی روان و فروهر مینوان در انجام کار نیک از سوی گیتیان است.

پنجم

سدره و کشتی را که نماد پیروی از آیین راستی است پیوسته با خود داشته باشید. فرزندان را سفارش کنید تا به هنگام خردمندی و پذیرفتن آیین راستی سدره پوش شوند و در همه گاه به داد دین و به ستایش و نیایش اورمزد پردازند.

ششم

از مادر و پدر و استاد سپاسدار باشید و آنها را گرامی دارید زیرا خشنودی اورمزد با خشنودی این سه تن نیز فراهم می گردد.

هفتم

از روزهای ماه یکی را برگزینید و در آن روز بیشتر به داد و دهش پردازید و اشویی (راستی) را گسترش دهید تا اهورامزدا یاورتان باشد و از هرگونه کج روی و گمراهی باز دارد. اینک روزی را که برگزیده اید را نام ببرید …….

هشتم

در زندگی باید راهنمای دانایی برگزینید تا در پیشرفت کارها راهگشایتان باشد زیرا دانش پراکنده است و کار با رهنموی دانا نیک فرجام باشد. اینک دانای برگزیده خویش را نام ببرید.

نهم

اورمزد هَروِسپ توان که انسان را به نیروی دانایی و گویایی از دیگر آفریدگان گیتی برتر آفرید دادش مردم دوستی است پس دیگران را میازارید که نه به منش نه به گویش و نه به کنش. بیگانه ای که فرا رسد جای و خوراکش دهید و آن را از گشنگی و تشنگی ، گرما و سرما در امان دارید.

با زیر دستان و کهتران مهربان باشید . سالاران و مهتران را گرامی دارید و به داد و پیام امشاسپندان که فروزه گان اورمزد پاک اند راه پوید تا دادار اورمزد از شما خشنود باشد.

داد و آیین وهمن امشاسپند آشتی و نیکی است. کینه ورز و ستیزه جو مباشید. نیک خواه و وهمنش باشید. بدی مکنید و از همراهی با بدکاران بپرهیزید. دانش اندوزید و خردمندی پیشه کنید. فرهنگ گسترید و با کج اندیشی مبارزه کنید. با دشمنان به داد کوشید و با دوستان نیکی ورزید.

داد و آیین اردیبهشت امشاسپند راستی و پاکی است. تن و جان و روان خود را پیوسته پاک داشته و از کجی و ناپاکی بپرهیزید. اشویی را ستایش کنید و به داد اشا راه پویید زیرا هنجار هستی تنها بر اشویی استوار است. به منش نیک منید به گُوِش نیک گویید و به کنش نیک ورزید. با همدیگر یکدل و یکزبان بوده ، از دروغ و سوگند و فریب دوری کنید، آتش را که نماد مهر و اشویی در گیتی است گرامی داشته و به ناپاکی نیارایید.

داد و آیین شهریور امشاسپند نیرومندی و خویشتنداری است. در راه سروری و توانگری کوشا باشید، شهریاران و رهبران دادگر را یاور باشید و گرامی دارید. از فرارونی و درستکاری خواسته اندوزید. از بیکاری و کاهلی دوری گزینید. بر خواسته دست میازید و رشک مبرید. ایوشخسته ارجمند را پیوسته پاک دارید.

داد و آیین اسپندارمز امشاسپند فروتنی و پیمان داری است. در زندگی آزاده و فروتن بوده و با همدیگر دوستار و مهربان باشید. تر منشی و خودپسندی مکنید. پاک چشم باشید، یکدیگر را باور کنید و بد بین نباشید. خویشاوندان نیازمند را از خواسته خویش یاری دهید. آموزشگاه و بیمارستان و دیگر بنیاد های نیک نهاده و چون زمین سودمند و بردبار باشید. آن را پاک داشته و آباد سازید.

داد و آیین خورداد امشاسپند رسایی و آبادانی است . دل خود را شاد و تن خود را پاک دارید. زیرا پاکی تن جلوه ای از اشویی روان است. نا سپاسی مکنید . اندوهگین مباشید. گیتی را به چشم نیک ببینید و از اهورامزدا خرسند و سپاسدار باشید. آبادی سازید شادی افزایید. آب را که مایه سرسبزی و مایه آبادانی است پیوسته پیوسته پاک داشته و بیهوده از آن استفاده نکنید.

داد و آیین امرداد امشاسپند دیر زیوی و جاودانگی است. تن خود را درست و توانا دارید. از سستی و کاهلی دوری گزینید. خانه و جامه خویش و زیست گاه دیگران را پاک و بی آلایش دارید. در پاسداری از چهار آخشیج کوتاهی مکنید، با افزایش گیاه و درخت سرسبزی را گسترش دهید. دارو و درمان به ارزانیان رسانده و دردمندان و افتادگان را پرستاری باشید.

باشد تا با سفارش پیامبرمان اشوزرتشت در نیک منشی و کردار نیک از یکدیگر پیشی گرفته و همواره زندگی را به خوشی و خرمی سپری دارید

دریافت اندرزنامه و اوستای گواه گیری با آوای موبد کورش نیکنام

اولین نرم افزار زرتشتی خرده اوستا

اولین نرم افزار زرتشتی خرده اوستا

این نرم افزار دارای آوای موبدفیروز گری در اوستا های سروش واژ، کشتی بستن ،گاه هاون، گاه رپیتون، گاهازیرن ،گاه اویوی سروترم، گاه اشهن، خورشید نیایش، مهر نیایش، ماه نیایش،آتش نیایش، آبزور، اورمزد یشت، اردیبهشت یشت، سروش یشت شب، هفتن یشت،ورهرام یشت، پیشگفتار یزشن خوانی، آفرینگان دهمان، کرده سروش، همازور دهمانمیباشد

این نرم افزار را از تارنمای مایکروسافت برای سیستم عامل های ویندوز دریافت کنید

برای شنیدن به نیاز به اینترنت است

نصب از تارنمای مایکروسافت استور

اپلیکیشن رستار ، موزه مارکار زرتشتیان

اپلیکیشن رستار ، موزه مارکار زرتشتیان

این اپلیکیشن هم اکنون آماده برای نصب بر روی گوشی های اندروید می باشداین اپلیکیشن را از تارنمای گوگل پلی دریافت کنید و از امکانات آن همانند

گاهشمار زرتشتی ، اخبار ، گالری ، موزه ، مکان نما ، نقشه ، مجموعه،پیشهنادهای ویژه و بسیاری امکانات دیگر بهره ببرید

نسخه گوشی های اپل بزودی منتشر خواهد شد

نصب برنامه از تارنمای گوگل پلی

جای كورش بزرگ در تقویم خالی است

برای ثبت «روز كورش» در تقویم رای دهید

خبرنگار امرداد- خسروی:

درمیان همه فرمانروایان که از آغاز زندگی ایرانیان در سرزمین ایران فرمانروایی کرده‌اند، شاید هیچكس را نتوان یافت که از فرزانگی، آزادگی و آزاداندیشی کم‌مانندی چون کورش بزرگ برخوردار باشد. او مردی است بزرگ، نامدار و بیش از همه انسانی است زمینی و زاده‌ی سرزمین اهورایی ایران به مانند همه‌ی پارسیان و آریاییان دارای ویژگی‌های اخلاقی و انسانی در خور ستایش، هوشی سرشار، جوانمرد، فداکار، دلاور، مهربان، بخشنده و مداراجو. اما شوربختانه در سالنمای ایران روزی به نام این بزرگ‌مرد تاریخ ایران، ثبت نشده است. «امرداد» و گروهی از ایران‌دوستان در نامه‌ای به رییس جمهور، خواهان این هستند تا هفتم آبان به نام «كورش بزرگ» در تقویم ایران ثبت شود.

رییس جمهور گرامی

با درود فراوان

همان‌گونه که آگاهید در تقویم رسمی کشور، مناسبت های گوناگونی وجود دارد؛ اما هیچ روزی برای نکوداشت کورش بزرگ که در طول تاریخ همواره جهانیان او را گرامی داشته اند و ما در حق او کوتاهی کرده ایم، وجود ندارد.
بی‌گمان، ارزش‌های تاریخی و فرهنگی برجای مانده از کورش همچون یکتاپرستی، آزادمنشی، صلح دوستی، خردورزی، مردم داری، کشورداری و انسان دوستی، میراث مشترک ایرانیان با هر دین و زبان و از هر قوم است.

بر این پایه، ما امضا کنندگان این درخواست، با انگیزه پاسداشت همبستگی ملی و نکوداشت ارزش‌های بازمانده از کورش، از شما به عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور خواستاریم که روز هفتم آبان ماه هر سال که یادروز صدور منشور کورش است، در تقویم رسمی کشور به عنوان «روز کورش» ثبت شود.

سپاس فراوان

كسانی كه با ثبت هفتم آبان در سالنمای رسمی كشور به نام «روز كورش» با ما هم‌رای هستند به نشانی الكترونیكی رفته و برای ثبت «روز كورش» در سالنمای رسمی كشور، رای دهند.

http://www.petitionbuzz.com/petitions/—-cyrusdayoniranianalendarc

دوستی پرسید که چرا زرتشتیان اورا به تالار برگزاری جشن مهرگان راه نداده اند !؟

پاسخ دادم (موبد کورش نیکنام): جشن نوروز، مهرگان، سده ، شب چله و… از آیین های ایرانباستان است که زرتشتیان بهتر از دیگر هم میهنان آن را تا کنون پاسداری کردهاند. ولی هیچکدام جشن دینی زرتشتیان نیست. ایرانیانی که به شادی وخرمی میاندیشند وبهپویایی فرهنگ نیاکان خود افتخار می کنند. از هر قوم و آیینیکه باشند، نیکوتر خواهد شد تا خودشان همت کنندو به هنگام فرا رسیدن جشنی درآینده، همانند جشن نوروز،سیزده به در و شب چله کهدرایران سرافرازمان فراگیر شده است و نیازی نیست که در هنگام برگزاری اینجشن ها به خانه ومرکز زرتشتیان بروید بلکه درخانه و کاشانه خویش با برگزارینوروز و شب چله تازگی و روشنی بیشتری به کانون خانواده پیشکش می کنید؛شایسته خواهد بود تا جشن های تیرگان، مهرگان، سده و اسپندگان را نیز فراپذیرید، در شهر و دیارتان گسترش دهید و در کنارزندگی خویش از آنها پاسداریکنید. بیگمان حس بهتری داشته و غرورتان افزون تر می گردد، زیرا شما نیزبابرپایی این سنت ها، روان و فروهر نیاکان خود را خشنود ساخته ایدکهبنیانگزار آنهابوده اند.

ایدون باد

نقش دانش و اندیشه نیک در دین بهی زرتشتی

زرتشت علم و دانش را تنهاوسیله پیشرفت بشر بسوی راستی و کمال دانسته است این همه جنایات‌ و قتل وکشتارهائی که هرروز در روزنامه‌ها و مجلات داخل و خارج میخوانیم هزار گونهابتلائات و مفاسد اخلاقی و بدبختی و بیچارگیهائی که مردم کشورهای عقبافتاده با آن دست بگریبانند در اثر جهل و نادانی و یا اندیشه‌های مسموم وناشایست میباشد جهل و غفلت مادر تمام عیوب است شخص نادان چون اندیشه‌اش‌رشد نکرده هرگونه سخنان بی‌سر و ته را باور خواهد کرد به موهوم و خرافات‌ عقیده خواهد داشت و بزودی از راه درست منحرف و آلت دست‌شیادان و کلاهبرداران‌ قرار خواهد گرفت.

در کشوری که از لحاظ فرهنگ عقب باشد قتل و جنایت و دزدی و هتک‌ ناموس وهزاران مفاسد دیگر حکمفرمائی خواهد کرد علم و دانش تنها وسیله‌ نجات شخص ازبدبختی و گمراهی و رسیدن بدرجه کمال میباشد.

موضوعی که مورد توجهقرار میگیرد این است که زرتشت دانشی‌ را که از اندیشه پاک سرچشمه گرفتهباشد وسیله پیشرفت میداند زیرا شخص ممکن‌ است با کسب علم و دانش و واقف شدنبه رموز خیلی از کارها و چیزها اگر دارای‌ اندیشه ناپاک و دلی سیاه باشدمعلومات خود را در راه تباهکاری و نادرستی و جنایات و نیستی بشر بکار بردپس آنچه لازمه ترقی بشر بسوی کمال و رسائی است‌ تنها علم و دانش نیست بلکهاندیشه پاک و ضمیر روشن نیز شرطی مهم است هرگاه‌ اندیشه و نیت متصدیان امورو سران کشورهای بزرگ پاک و خالی از هرگونه‌ اغراض و کینه‌توزی باشد نتایجعلم و دانش بشری که همانا اختراعات و اکتشافات‌ است برای خیر و صلاح بشر وسود جوامع بکار خواهد افتاد و هر گاه برعکس نیت و اندیشه بزرگان و سرانکشورها مغرضانه و ناپسند باشد باید بجای پیشرفت و ترقی و صلح و صفا انتظاربدبختی و بیچارگی بزرگی را داشت‌ پس بنا بفرموده زرتشت بهترین وسیله پیشرفتبشر بسوی کمال و رسائی دانش عمیق‌ و نیت و اندیشه پاک است و نه چیز دیگر.

شادروان موبد فیروز آذرگشسب، برگرفته از “سخنی چند راجه به گاتاها“

یک بند از گات ها ، سرودهای اشوزرتشت و چندین نکته !

یک بند از گات ها ، سرودهای اشوزرتشت و چندین نکته!

گات ها ، هات 30 بند 2
ای مردم این حقیقت را به گوش هوش بشنوید و با اندیشه روشن و ژرف بینی آنها را بررسی کنید ، هر مرد و زن راه نیک و بد را خود برگزینید پیش از فرارسیدن روز واپسین همه بپاخیزید و در گسترش آیین راستی بکوشید.

—————–

دریافت حقیقت به دور از هر گونه تعصب بی اساس و خرافات پوچ

اندیشیدن و اندیشه نیک و بکار گیری آن بدست هر مرد و زن ، و نه اجرای احکام بدون هیچگونه چون و چرایی

آزادی در اختیار و گزینش راه نیک و بد در زندگی

کوشش در گسترش دین زرتشتی و آموزه های زرتشتی برای داشتن جهانی تازه و آبادتر

جشن های ماهانه در گاهشمار زرتشتی و چگونگی برابری آنها در گاهشمار خورشیدی

جشن های ماهانه در گاهشمار زرتشتی و چگونگی برابری آنها در گاهشمار خورشیدی

چرا برخی از در شمارش جشن های زرتشتی دچار اشتباه می شوند و روزهای دیگری را بجای روز آن جشن در نظر می گیرند؟

پاسخ بسیار ساده است ! در گاهشمار زرتشتی ماه ها تنها 30 روز دارند در حالی که در گاهشمار خورشیدی 6 ماه نخست سال 31 روزه هستند.

این به این معنی است که وقتی ماه فروردین در گاهشمار خورشیدی به روز 31 می رسد همان روز در گاهشمار زرتشتی روز نخست (اورمزد روز) از ماه اردیبهشت می باشد.

این روند تا پایان ماه ششم در گاهشمار خورشیدی که ماه ها 31 روزه هستند ادامه خواهد داشت در نتیجه ماه ها در گاهشمار زرتشتی باز هم یک روز جلوتر شروع خواهند شد.

بنابراین اساس پس از گذشت 1 ماه از سال، اردیبهشت ماه در گاهشمار زرتشتی 1 روز جلوتر از اردیبهشت ماه و در روز 31 فروردین در گاهشمار خورشیدی شروع خواهد شد.

پس خرداد ماه در گاهشمار زرتشتی 2 روز جلوتر از خرداد ماه و در روز 30 اردیبهشت در گاهشمار خورشیدی ،

تیر ماه در گاهشمار زرتشتی 3 روز جلوتر از تیر ماه و در 29 خرداد در گاهشمار خورشیدی ،

امرداد ماه در گاهشمار زرتشتی 4 روز جلوتر از امرداد ماه و در 28 تیر در گاهشمار خورشیدی،

شهریور ماه در گاهشمار زرتشتی 5 روز جلوتر از شهریور ماه و در 27 امرداد در گاهشمار خورشیدی

و سرانجام پس از گذشت 6 ماه از سال مهر ماه در گاهشمار زرتشتی 6 روز جلوتر از مهر ماه در روز 26 شهریور در گاهشمار خورشیدی شروع خواهد شد.

6 ماه باقی مانده نیز 6 روز جلوتر شروع خواهند شد چرا که ماه های باقی مانده در گاهشمار خورشیدی نیز 30 روزه می شوند که برابر با شمارش روزهای گاهشمار زرتشتی است.

اشتباه از کجا پدید می آید ؟

اشتباه برخی در این است که شماره این روزها را با شمارش روز ها در گاهشمار خورشیدی یکی می دانند که نادرست است!

برای نمونه : جشن های ماهانه در گاهشمار زرتشتی برابرند با هم نام شدن همان ماه و روز ، پس :

جشن فروردینگان = فروردین روز از ماه فروردین در گاهشمار زرتشتی

جشن اردیبهشتگان = اردیبهشت روز از ماه اردیبهشت در گاهشمار زرتشتی

جشن خردادگان = خرداد روز از ماه خرداد در گاهشمار زرتشتی

جشن تیرگان = تیر روز از ماه تیر در گاهشمار زرتشتی

جشن امردادگان = امرداد روز از ماه امرداد در گاهشمار زرتشتی

جشن شهریورگان = شهریور روز از ماه شهریور در گاهشمار زرتشتی

جشن مهرگان = مهر روز از ماه مهر در گاهشمار زرتشتی

جشن آبانگان = آبان روز از ماه آبان در گاهشمار زرتشتی

جشن آذرگان = آذر روز از ماه آذر در گاهشمار زرتشتی

جشن دیگان = دی روز از ماه دی در گاهشمار زرتشتی

جشن بهمنگان = بهمن روز از ماه فر بهمن وردین در گاهشمار زرتشتی

جشن اسفندگان = اسفند روز از ماه اسفند در گاهشمار زرتشتی

و هر روز در گاهشمار زرتشتی به این ترتیب تا روز سی ام آمده اند :

1– اورمزد (پروردگار) 2– وهمن (اندیشه نیک) 3– اردیبهشت (بالاترین راستی) 4– شهریور یا خشتروئیریه (پادشاهی آرزو شده) 5– سپندارمذ یا سپنت آرمئیتی (فروتنی) 6– خرداد یا هوروتات (تندرستی) 7– امرداد یا امرتات (بیمرگی) 8– دی به آذر یا دئوش (آفریدگار) 9– آذر یا آتر (آتش) 10– آبان (آب) 11– حورشید یا هورخشئت (خورشید) 12– ماه یا ماونگه (ماه) 13– تیر یا تشتری (باران)
14– گوش یا گئوش (هستی) 15– دی به مهر یا دئوش (آفریدگار) 16– مهر (مهر ، پیمان) 17– سروش (فرمانبرداری) 18– رشن (دادگستری) 19– فروردین یا فره وشی (نیروی پیشرفت) 20– ورهرام (پیروزی) 21– رام (بنیادی) 22– باد (باد) 23– دی به دین یا دئوش (آفریدگار) 24– دین یا دئنا (وجدان) 25– ارد (ارت) یا اشی ونگوهی (توانگری) 26– ارشتاد (اشتاد) یا ارشتات (راستی) 27– آسمان (آسمان) 28– زامیاد یا زم (زمین) 29– مانتره سپند (گفتار آسمانی) 30– انارام (روشنایی بی پایان)

برای نمونه یکی از اشتباهاتی که برخی می کنند این است که چون روز 16 از ماه در گاهشمار زرتشتی مهر نام دارد آنها گمان می کنند که روز 16 مهر در گاهشمار خورشیدی نیز همان روز است و آن را جشن مهرگان معرفی می کنند در حالی که طبق توضیحی که در بالا دادیم مهر ماه در گاهشمار زرتشتی 6 روز جلوتر از مهر ماه در گاهشمار خورشیدی شروع می شود !

پس جشن مهرگان می شود : مهر روز از ماه مهر در گاهشمار زرتشتی برابر با 10 مهر از گاهشمار خورشیدی.

بنابراین جشن های ماهانه در گاهشمار زرتشتی عبارتند از:

جشن فروردینگان = فروردین روز از ماه فروردین در گاهشمار زرتشتی = 19 فروردین ماه خورشیدی

همانگونه که دیده می شود جشن فروردینگان در گاهشمار زرتشتی نیز روز 19 است چراکه این ماه در هر دو گاهشمار ماه نخست است.

جشن اردیبهشتگان = اردیبهشت روز از ماه اردیبهشت در گاهشمار زرتشتی = 2 اردیبهشت خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 3 هر ماه اردیبهشت نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد اردیبهشت ماه 1 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 2 اردیبهشت از گاهشمار خورشیدی.)

جشن خردادگان = خرداد روز از ماه خرداد در گاهشمار زرتشتی = 4 خورداد خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 6 هر ماه خرداد نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد خرداد ماه 2 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 4 خرداد از گاهشمار خورشیدی.)

جشن تیرگان = تیر روز از ماه تیر در گاهشمار زرتشتی = 10 تیر خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 13 هر ماه تیر نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد تیر ماه 3 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 10 تیر از گاهشمار خورشیدی.)

جشن امردادگان = امرداد روز از ماه امرداد در گاهشمار زرتشتی = 3 امرداد خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 7 هر ماه امرداد نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد امرداد ماه 4 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 3 امرداد از گاهشمار خورشیدی.)

جشن شهریورگان = شهریور روز از ماه شهریور در گاهشمار زرتشتی = 30 امرداد خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 4 هر ماه شهریور نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد شهریور ماه 5 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 30 امرداد از گاهشمار خورشیدی.)

جشن مهرگان = مهر روز از ماه مهر در گاهشمار زرتشتی = 10 مهر خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 16 هر ماه مهر نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد مهر ماه 6 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 10 مهر از گاهشمار خورشیدی.)

جشن آبانگان = آبان روز از ماه آبان در گاهشمار زرتشتی = 4 آبان خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 10 هر ماه آبان نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد آبان ماه 6 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 4 آبان از گاهشمار خورشیدی.)

جشن آذرگان = آذر روز از ماه آذر در گاهشمار زرتشتی = 3 آذر خورشیدی

(در گاهشمار زرتشتی روز 9 هر ماه آذر نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد آذر ماه 6 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 3 آذر از گاهشمار خورشیدی.)

جشن دیگان (4 گانه) = روزهای دی روز از ماه دی در گاهشمار زرتشتی = 25 آذر ، 2 ، 9 و 17 دی خورشیدی

(دی به چم (معنی) دادار و آفریدگار است پس روز نخست ماه که اورمزد روز است و روزهای دی به آذر ، دی به مهر و دی به دین در گاهشمار زرتشتی که به ترتیب روزهای 1 ، 8 ، 15 و 23 در ماه های گاهشمار زرتشتی هستند و همانگونه که در بالا گفته شد دی ماه 6 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 25 آذر ، 6 ، 9 و 17 دی از گاهشمار خورشیدی.)

جشن بهمنگان = بهمن روز از ماه فر بهمن وردین در گاهشمار زرتشتی = 26 دی خورشیدی ؛ (روز پدر)

(در گاهشمار زرتشتی روز 2 هر ماه بهمن یا همان وهمن نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد بهمن ماه 6 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 26 دی از گاهشمار خورشیدی.)

جشن اسفندگان = اسفند روز از ماه اسفند در گاهشمار زرتشتی = 29 بهمن خورشیدی ؛ (روز مادر)

(در گاهشمار زرتشتی روز 5 هر ماه سپندارمذ نام دارد؛ همانگونه که در بالا گفته شد اسفند ماه 6 روز جلوتر از گاهشمار خورشیدی شروع می شود پس برابر می شود با روز 29 آبان از گاهشمار خورشیدی.)

شاید پرسش شد که با این حساب در هر سال 5 روز کم خواهد آمد که در پاسخ باید گفت چون سال در گاهشمار زرتشتی را ۱۲ ماه ۳۰ روزه حساب می‌کنند پس ۵ روز اضافی را به نام اندرگاه یا پنجه می‌نامیدند. هر یک از پنج فصل گاتها نیز به یکی از روزهای اندرگاه منسوب شده‌است. اسامی این پنج روز عبارت است از:

پنج روز بهیزک (پنجه)

اهنوت گاه : نام نخستین بخش از سرودهای اشوزرتشت.
اوشته وت گاه: نام دومین بخش از سرودهای اشوزرتشت.
سپنته مت گاه: نام سومین بخش از سرودهای اشوزرتشت.
وهوخشتر گاه: نام چهارمین بخش از سرودهای اشوزرتشت.
هیشتوئیشت گاه: نام پنجمین بخش از سرودهای اشوزرتشت.

پژوهش و نگارش: آرمین

بیشتر بخوانیم ، بیشتر بدانیم :

گاهشمار دینی زرتشتی

چفته زدایی (رفع ابهام)

هشدار در مورد تلاش بد اندیشان برای تخریب گاهشمار دینی زرتشتی