بهمن، آشتیبخش و گستراننده صلح و آرامش
دکتر فرزانه گشتاسب
۲۶ دی ۱۳۸۸
در بندهشن آمده است که یکی از خویشکاری(وظیفه) های بهمن امشاسپند (در زبان اوستایی: وُهومَنَه) آشتیبخشی است:
بهمن نیک نیرومند آشتیبخش. او را نیرومندی این که سپاه ایزدان و نیز آنِ آزادگان چون آشتی کنند و بیفزایند، به سبب بهمن است که به میان ایشان رود…
آشتی چیست که فرشته بزرگی چون بهمن خویشکاری گسترانیدن آن را دارد؟ آشتی چه معنای بزرگ و والامرتبهای است که برای برقراری آن باید به مقام وهومنه رسید؟
آیا والاتر از انسانی که آرمانش برقراری آرامش و آشتی در جهان هستی است، وجود دارد؟ چنین کسی در آموزه اشوزرتشت «سوشیانت» نامیده شده است.
«به راستی سوشیانتها کسانی هستند که در انجام وظایف خود، از اندیشه نیک پیروی میکنند و کردارشان از راستی سرچشمه گرفته است و برابر با آموزشهای توست. ای مزدا، اینها به راستی برای درهمشکستن خشم و برقراری صلح و آشتی تعیین شدهاند» (گاهان، هات 48 بند12).
در آموزههای زرتشتی گسترانیدن صلح و آرامش در جهان، چیزی بیش از واژههایی ساده و رسیدن به آرزوهای دنیوی و خواستههای کوتاهمدت مادی است.
آشتی میوه درخت عدالت و برگ و بار جامعهای آرمانی است که به سوی پیشرفت و آبادانیِ همه هستی حرکت میکند. جهانی که همه موجوداتش از خردترین گیاهان و جانوران تا انسان دانا و خردمند در هاله نورانیِ وهومنه میکوشند تا اَشه را گسترش دهند، راستی را و قانون را، راستی مطلق را؛ و اشوزرتشت خود قهرمان بینظیر این راه است، راه برقراری آشتی در جهان.
هات 29 گاهان داستان توانایی و پیروزی اشوزرتشت بر خشم و ستیز و زور و بیعدالتیی است که روان جهان را آزرده است و این اشوزرتشت است که دست در دست بهمن به اهورامزدا و سرچشمه دانایی رسیده و به سبب همین برتری، برگزیده میشود تا آرامش و آسایش را در جهان اهوراآفریده برقرار کند و بگستراند.
شما ای اهورامزدا و اشا به اینها (زرتشت و پیروانش) نیروی مینویی و توانایی بخش. ای وهومنه (تو نیز به زرتشت) آن را ارزانی دار تا در پرتو آن آرامش و آسایش بخشد (گاهان، هات 29 بند10).
ای داداراورمزد یکتا،
آیا به راستی سوشیانتی خواهد بود تا بار دیگر همچون اشوزرتشت سپیتمان آشتی و آرامش را در جهانِ تو برقرار کند و به ما بیاموزاند که خوشبختی و آرامش خود را باید در خوشبختی و آرامش انسانهای دیگر جستجو کنیم !