بایستگی شناخت هویت ایرانی
● فرهنگ ملیمان را دریابیم
بوذرجمهر پرخیده :
نیاز امروز ایران، بازشناسی و به کارگیری فرهنگ غنی خود است. این نیاز در تمام سرزمین بزرگ فرهنگی ایران احساس میشود و همین فرهنگ است که سبب همبستگی ملی همه ایرانیان از هر قومی میشود. فرهنگ ملی ایران، امروز، شایستگی پراکنده شدن در گستره ایران و حتا جهان را دارد. همچنین ایرانیان که همواره به میهن خود عشق میورزند، چه در ایران و چه در سرتاسر جهان، خواهان شناخت این فرهنگ پویا و غنی هستند. نشانههای این دوستداری در هر گوشهی ایران به چشم میخورد.
بنیان نهادن تشکلهای مردمی ــ ملی، پدید آمدن نشریههای ملی، فیلمها و سریالهایی با زیربنای فرهنگ ملی ایرانی و نیز برگزاری همایشهای ایرانشناسی و بزرگداشت بزرگان ایران، هر چند در سطحی کوچک و محدود، نشاندهنده عشق روزافزون مردمان این سرزمین پهناور به فرهنگ باستانی و پربار خود است. و بی گمان اگر جلوگیریهای بی مورد نباشد و مشکلات از جلوی پا برداشته شود و وسایل کار فراهم باشد، کارهای بیمانندی از زیر دست ایرانی هوشیار و نوآور بیرون خواهد آمد.
جهان امروز با اینکه ادعای تمدن و پیشرفت دارد، ولی از دامنه اندیشه و خرد و معنویت دور شده و این خطر بزرگی است که مردم و زندگی فرهنگی مردم سرتاسر جهان را زیر پرسش برده و نگران آینده کرده است. از سوی دیگر بزرگان اندیشه و فرهنگ جهان در یک گزینش بیمانند بر آنند که فرهنگ پر بار و پویای ایرانی میتواند جای خالی معنویت و آزادگی در میان ملتهای گوناگون دنیا را پر کند.
فرهنگ ایرانی از یک سو در داخل مرزهای فرهنگی خود در گوشه فراموشی و دور از دسترس بهرهبرندگان راستین خود قرار گرفته و از سوی دیگر در جهان، آنچنان مورد توجه است که در غرب، اندیشههای اشوزرتشت پایه فرهنگی و فکری بسیاری از بزرگترین اندیشمندان جهانی قرار گرفته است. شاهنامه آنچنان در دل و اندیشهشان نفوذ کرده که برگردانهای شاهنامه از پرفروشترینها در آمریکا شده است. مولوی و اندیشههایش در اروپا و آمریکا از پرخواهانترین کلاسهای فرهنگی شده است.
جای دارد در برنامهریزیهای فرهنگی در داخل ایران، از سوی بزرگان و دست اندرکاران، گوشه چشمی هم به فرهنگ ملی ایران بشود و چارهای اندیشیده شود تا دست کم از ستیز با این فرهنگ کاسته شود. چارهای اندیشیده شود تا این فرهنگ بلندپایه، دستخوش سواستفادههای ابزاری نشود.
و بدانیم که بالا بردن فرهنگ ملی به معنای بالا بردن دین و آیین خاصی نیست و نه تنها به فرهنگهای دیگر آسیب وارد نمیکند، بلکه جایگاه تفکر و اندیشیدن در جامعه را بالا میبرد و انسانهایی پرورش میدهد میهندوست و خواهان آبادی و سربلندی ایران.
امروز، ایران به شبكهای از تلویزیون نیازمند است که به تمامی در خدمت فرهنگ و آیینهای پر مغز و اندیشهبرانگیز ایرانی باشد. ایران ِ امروز به روزنامه و نشریههایی نیازمند است که همه نوشتههایش ملی و در سوی ملیگرایی باشد. به فیلمهایی نیاز دارد که غرور ملی را برانگیخته کند. ایرانی امروز به سخنان جاودانه اندیشه نیک، گفتارنیک و کردار نیک نیاز دارد تا بتواند زندگی نوین خود را بر پایه ایرانی آباد و شایسته نام ایران پیریزی كند. به زبان دیگر، ایرانی امروز به بازسازی هویت درخشان خود نیاز دارد تا به این باور برسد که ایران سرزمینی است اهورایی و مردم این سرزمین شایسته است شاد زیوند، تندرست زیوند و تا زیوند به کامه زیوند.