آشنایی با آیین « آتش بزرگ کردن »
آتش بزرگ کردن یکی از سنتهایی است که زرتشتیان بعد از درگذشت فردی آن را برگزار می کنند، سنتی که امروز نمی توان آن را همچون گذشته برگزار نمود، اما همچنان شاهد اجرای آن هستیم.
در ادامه مطلب می توانید تصاویر و توضیحاتی از این مراسم را ببینید:
آتش آتشکده ها، برگرفته از آتش 16 صنوف مختلف است، همچون آتش نانوایی، آهنگری، مسگری و…که براي همازوری و بعد از برگزاری مراسم پالايش طولاني تقريبا يكساله همراه با اوستاخوانی توسط موبدان در آتشکده ها تخت نشین می شده است.
آیین آتش بزرگ کردن در واقع يادآور همازوری مردم در پيشه هاي مختلف از كارگري تا پادشاهي و نيز يادآور توجه به اشا اين هنجار هستي توسط نماينده گيتيايي اش آتش است كه محور يادكرد، راستي و درستي و نظم اهورايي (اشا) قرار مي گيرد.
بدین ترتیب که در زمان برگزاری این مراسم، گُلي از آتشِ آتشهای پيشه ها و مشاغل که همچنان از آتش استفاده می کرده اند را جمع آوري کرده و آن را با نیایش و به ويژه آتش نيايش يکی کرده، و گُلي از آن را با همازوري بهدينان و نيايش همگاني به آتش آتشكده مي افزودند. البته در طول زمان از یک سو تعداد اين آتشها کاهش یافته بطور نمونه در نانوایی ها از آتش گازی استفاده می کنند یا برخی از صنوف به طور کلی اكنون آتشي در اختيار ندارند و از سوی دیگر حضور زرتشتیان در آن صنوف کاهش یافته با برگزاری این مراسم در سده هاي اخير با يادآوري اينكه آتش نماد گيتيايي اشا بوده و راستي و درستي اساس پيشرفت است و نيز توجه به اينكه وجود آتش پايه صنعت و تمدن است به نوعی از فراموشگري اين نكات و غفلت از پاسداشت آتش كه نماد همازوري پيشه هاست، برگزار مي شده است.
تا اینکه در چند سال گذشته دیگر صنفی نماند که بتوان از آن آتش گرفت و در نتیجه امروزه این مراسم به شیوه ی دیگری برگزار می شود، امروزه در کنار مجمر آتش آتشکده، سه یا 6 خشت یا آجر با کمی فاصله نسبت به هم قرار می دهند، بر روی هر کدام از خشتها مقداری ساقه گندم قرار می دهند و دسته ای از ساقه های گندم را نیز موبد در دست می گیرد، و بدین ترتیب اوستاخوانی آغاز می شود، با روشن شدن ساقه ها توسط موبدی دیگر، موبد اولی دسته های گندم را به روی اولین دسته ساقه ها که بیشترین فاصله را از مجمر دارد قرار می دهد و آنرا روشن می کند سپس با استفاده از آتش اولین جایگاه، ساقه های جایگاه دومی روشن می شود تا اینکه بالاخره با روشن شدن ساقه های جایگاه آخر، موبد برخی از ساقه های روشن را به داخل مجمر آتش می گذارد.
این مراسم معمولا همانطور که آمد بعد از درگذشت یک فرد برگزار می شود تا کرفه آن به فرد درگذشته برسد.
در ادامه مطلب تصاویری از این آیین را ببینید: 
برگرفته از تارنمای برساد